-
1 adligati
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
2 adligo
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
3 alligati
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
4 alligo
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
5 jure
1.jūs, jūris, n. [kindred to Sanscr. yūsh, the same; cf. Gr. zômos], broth, soup, sauce (class.):II.cum una multa jura confundit cocus,
Plaut. Most. 1, 3, 120:quo pacto ex jure hesterno panem atrum vorent,
Ter. Eun. 5, 4, 17:in jus vocat pisces cocus,
Varr. R. R. 3, 9:negavit, se jure illo nigro delectatum,
Cic. Tusc. 5, 34, 98:in ea cena cocus meus praeter jus fervens nihil potuit imitari,
id. Fam. 9, 20, 2:tepidum,
Hor. S. 1, 3, 81:male conditum,
id. ib. 2, 8, 69.—In a sarcastic lusus verbb.: Verrinum, hog-broth, or the justice of Verres, Cic. Verr. 2, 1, 46, § 121.—Transf., juice, mixture:2.addita creta in jus idem,
the juice of the purple-fish, Plin. 35, 6, 26, § 44.jūs, jūris ( gen. plur. jurum for jurium, Plaut. Ep. 3, 4, 86; Cato ap. Charis. p. 72 and 109 P.:I.juribus,
Dig. 13, 5, 3, § 1; Charis. p. 19: jure, arch. dat., Liv. 42, 28, 6; Corp. Ins. Lat. 198, 31), n. [kindred with Sanscr. yu, to join; cf. zeugnumi, jungo, qs. the binding, obliging; cf. lex from ligo], right, law, justice.Lit. (class.; in plur. very rare, except in nom. and acc.), that which is binding or obligatory; that which is binding by its nature, right, justice, duty:II.juris praecepta sunt haec, honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere,
Just. Inst. 1, 1, 3: jus naturale est quod natura omnia animalia docuit...videmus etenim cetera quoque animalia istius juris perita censeri, Dig. 1, 1, 1, § 3; Just. Inst. 1, 2 prooem.: omnes boni ipsam aequitatem et jus ipsum amant;per se jus est appetendum,
Cic. Leg. 1, 18, 48: Gy. Amabo, hicine istuc decet? Le. Jusque fasque est, Plaut. As. 1, 1, 20:jus hic orat,
id. Trin. 5, 2, 37; id. Ps. 1, 5, 123:omnium legum atque jurium fictor, conditor cluet,
id. Ep. 3, 4, 90:jus hominum situm est in generis humani societate,
Cic. Tusc. 1, 26, 64:tenere,
id. Caecin. 11:obtinere,
to maintain, id. Quint. 9:de jure alicui respondere,
to lay down the law, id. de Or. 2, 33, 142:respondere,
id. Leg. 1, 4, 12: dicere, to pronounce judgment, give a judicial decision, as, e. g. the prætor:a Volcatio, qui Romae jus dicit,
id. Fam. 13, 14; Verg. A. 7, 246; cf.:jura dare,
id. ib. 1, 507:praetor quoque jus reddere dicitur, etiam cum inique decernit,
Dig. 1, 1, 11: quid dubitas dare mihi argentum? S. Jus petis, fateor, you ask what is right, reasonable, Plaut. Ps. 5, 2, 16:jus publicum,
common right, Ter. Phorm. 2, 3, 65:jura communia,
equal rights, Cic. Div. 1, 5:divina ac humana,
id. Off. 1, 26:belli,
id. Div. 2, 77:gentium,
the law of nations, id. Off. 3, 5:quod naturalis ratio inter omnes homines constituit, id apud omnes populos peraeque custoditur, vocaturque jus gentium,
Gai. Inst. 1, 1:civile,
the civil law, Cic. Verr. 2, 1, 42, § 109: quod quisque populus ipse sibi jus constituit, id ipsius proprium est vocaturque jus civile, Gai Inst. 1, 1:pontificium,
Cic. Dom. 13, 34:praediatorium,
id. Balb. 20:conjugialia,
Ov. M. 6, 536:jus est, apponi pernam frigidam,
Plaut. Pers. 1, 3, 26:jus fasque est,
human and divine right, id. Cist. 1, 1, 22:juris nodos solvere,
Juv. 8, 50.— Abl.: jūrĕ, adverb., with justice, justly:jure in eum animadverteretur,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:jure ac merito,
id. ib. 2, 5, 67, § 172; id. Cat. 3, 6, 14; Juv. 2, 34:et jure fortasse,
id. Tusc. 3, 12, 26:et fortasse suo jure,
id. Fin. 5, 2, 4:te ipse, jure optimo, merito incuses licet,
with perfect justice, Plaut. Most. 3, 2, 24:optimo jure,
Cic. Off. 1, 31, 111; cf.: pleno jure, Gai Inst. 1, 5, 14:justo jure,
Liv. 21, 3, 4; cf.opp. to injuria: non quaero, jure an injuria sint inimici,
Cic. Verr. 2, 2, 61, § 150: summum jus, the extremity or utmost rigor of the law:non agam summo jure tecum,
id. ib. 2, 5, 2, §4: ex quo illud, Summum jus, summa injuria, factum est jam tritum sermone proverbium,
id. Off. 1, 10, 33;so opp. (aequum et bonum habere quod defendant), si contra verbis et litteris, et, ut dici solet, summo jure contenditur,
id. Caecin. 23, 65.Transf.A.A place where justice is administered, a court of justice:B.in jus ambula,
come before a magistrate, Plaut. Rud. 3, 6, 22; Ter. Phorm. 5, 7, 43:in jus ire,
Nep. Att. 6, 4:cum ad praetorem in jus adissemus,
Cic. Verr. 2, 4, 65, § 147:in jus acres procurrunt,
Hor. S. 1, 7, 20:aliquem in jus vocare,
Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187; Hor. S. 2, 5, 29:aliquem in jus rapere,
id. ib. 1, 9, 77;2, 3, 72: trahere,
Juv. 10, 87.—Justice, justness of a thing:C.absolverunt, admiratione magis virtutis, quam jure causae,
Liv. 1, 26.—Legal right, power, authority, permission:cum plebe agendi,
Cic. Leg. 2, 12, 31:materiae caedendae,
Liv. 5, 55.—Of particular rights: jus eundi, a right of way, Gai Inst. 2, 31:jus agendi, aquamve ducendi,
id. ib.:altius tollendi vel prospiciendi,
id. ib. 4, 3: jus civitatis, the right to obtain the privileges of citizenship (cf. civitas;v. Krebs, Antibarb. p. 640),
Cic. Arch. 5, 11; id. Caecin. 34, 98; 35, 102; id. Verr. 2, 4, 11,§ 26:jus capiendi,
Juv. 1, 56:testandi,
id. 16, 51; cf. 6, 217: jus trium liberorum, Sen. ap. Lact. 1, 16, 10:patrium,
the power of life and death over their children, Liv. 1, 26:homines recipere in jus dicionemque,
id. 21, 61:sub jus judiciumque regis venire,
id. 39, 24:(homo) sui juris,
his own master, independent, Cic. Verr. 2, 1, 7, § 18:jus ad mulieres,
over the women, Plaut. Cas. 2, 2, 22:ut eodem jure essent, quo fuissent,
Cic. Verr. 2, 3, 6, § 13; cf.:melius, quod nil animis in corpora juris natura indulget,
Juv. 2, 139.— The legal forms of the old jurists:jus Flavianum,
Dig. 1, 2, 2, § 7. -
6 jus
1.jūs, jūris, n. [kindred to Sanscr. yūsh, the same; cf. Gr. zômos], broth, soup, sauce (class.):II.cum una multa jura confundit cocus,
Plaut. Most. 1, 3, 120:quo pacto ex jure hesterno panem atrum vorent,
Ter. Eun. 5, 4, 17:in jus vocat pisces cocus,
Varr. R. R. 3, 9:negavit, se jure illo nigro delectatum,
Cic. Tusc. 5, 34, 98:in ea cena cocus meus praeter jus fervens nihil potuit imitari,
id. Fam. 9, 20, 2:tepidum,
Hor. S. 1, 3, 81:male conditum,
id. ib. 2, 8, 69.—In a sarcastic lusus verbb.: Verrinum, hog-broth, or the justice of Verres, Cic. Verr. 2, 1, 46, § 121.—Transf., juice, mixture:2.addita creta in jus idem,
the juice of the purple-fish, Plin. 35, 6, 26, § 44.jūs, jūris ( gen. plur. jurum for jurium, Plaut. Ep. 3, 4, 86; Cato ap. Charis. p. 72 and 109 P.:I.juribus,
Dig. 13, 5, 3, § 1; Charis. p. 19: jure, arch. dat., Liv. 42, 28, 6; Corp. Ins. Lat. 198, 31), n. [kindred with Sanscr. yu, to join; cf. zeugnumi, jungo, qs. the binding, obliging; cf. lex from ligo], right, law, justice.Lit. (class.; in plur. very rare, except in nom. and acc.), that which is binding or obligatory; that which is binding by its nature, right, justice, duty:II.juris praecepta sunt haec, honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere,
Just. Inst. 1, 1, 3: jus naturale est quod natura omnia animalia docuit...videmus etenim cetera quoque animalia istius juris perita censeri, Dig. 1, 1, 1, § 3; Just. Inst. 1, 2 prooem.: omnes boni ipsam aequitatem et jus ipsum amant;per se jus est appetendum,
Cic. Leg. 1, 18, 48: Gy. Amabo, hicine istuc decet? Le. Jusque fasque est, Plaut. As. 1, 1, 20:jus hic orat,
id. Trin. 5, 2, 37; id. Ps. 1, 5, 123:omnium legum atque jurium fictor, conditor cluet,
id. Ep. 3, 4, 90:jus hominum situm est in generis humani societate,
Cic. Tusc. 1, 26, 64:tenere,
id. Caecin. 11:obtinere,
to maintain, id. Quint. 9:de jure alicui respondere,
to lay down the law, id. de Or. 2, 33, 142:respondere,
id. Leg. 1, 4, 12: dicere, to pronounce judgment, give a judicial decision, as, e. g. the prætor:a Volcatio, qui Romae jus dicit,
id. Fam. 13, 14; Verg. A. 7, 246; cf.:jura dare,
id. ib. 1, 507:praetor quoque jus reddere dicitur, etiam cum inique decernit,
Dig. 1, 1, 11: quid dubitas dare mihi argentum? S. Jus petis, fateor, you ask what is right, reasonable, Plaut. Ps. 5, 2, 16:jus publicum,
common right, Ter. Phorm. 2, 3, 65:jura communia,
equal rights, Cic. Div. 1, 5:divina ac humana,
id. Off. 1, 26:belli,
id. Div. 2, 77:gentium,
the law of nations, id. Off. 3, 5:quod naturalis ratio inter omnes homines constituit, id apud omnes populos peraeque custoditur, vocaturque jus gentium,
Gai. Inst. 1, 1:civile,
the civil law, Cic. Verr. 2, 1, 42, § 109: quod quisque populus ipse sibi jus constituit, id ipsius proprium est vocaturque jus civile, Gai Inst. 1, 1:pontificium,
Cic. Dom. 13, 34:praediatorium,
id. Balb. 20:conjugialia,
Ov. M. 6, 536:jus est, apponi pernam frigidam,
Plaut. Pers. 1, 3, 26:jus fasque est,
human and divine right, id. Cist. 1, 1, 22:juris nodos solvere,
Juv. 8, 50.— Abl.: jūrĕ, adverb., with justice, justly:jure in eum animadverteretur,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:jure ac merito,
id. ib. 2, 5, 67, § 172; id. Cat. 3, 6, 14; Juv. 2, 34:et jure fortasse,
id. Tusc. 3, 12, 26:et fortasse suo jure,
id. Fin. 5, 2, 4:te ipse, jure optimo, merito incuses licet,
with perfect justice, Plaut. Most. 3, 2, 24:optimo jure,
Cic. Off. 1, 31, 111; cf.: pleno jure, Gai Inst. 1, 5, 14:justo jure,
Liv. 21, 3, 4; cf.opp. to injuria: non quaero, jure an injuria sint inimici,
Cic. Verr. 2, 2, 61, § 150: summum jus, the extremity or utmost rigor of the law:non agam summo jure tecum,
id. ib. 2, 5, 2, §4: ex quo illud, Summum jus, summa injuria, factum est jam tritum sermone proverbium,
id. Off. 1, 10, 33;so opp. (aequum et bonum habere quod defendant), si contra verbis et litteris, et, ut dici solet, summo jure contenditur,
id. Caecin. 23, 65.Transf.A.A place where justice is administered, a court of justice:B.in jus ambula,
come before a magistrate, Plaut. Rud. 3, 6, 22; Ter. Phorm. 5, 7, 43:in jus ire,
Nep. Att. 6, 4:cum ad praetorem in jus adissemus,
Cic. Verr. 2, 4, 65, § 147:in jus acres procurrunt,
Hor. S. 1, 7, 20:aliquem in jus vocare,
Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187; Hor. S. 2, 5, 29:aliquem in jus rapere,
id. ib. 1, 9, 77;2, 3, 72: trahere,
Juv. 10, 87.—Justice, justness of a thing:C.absolverunt, admiratione magis virtutis, quam jure causae,
Liv. 1, 26.—Legal right, power, authority, permission:cum plebe agendi,
Cic. Leg. 2, 12, 31:materiae caedendae,
Liv. 5, 55.—Of particular rights: jus eundi, a right of way, Gai Inst. 2, 31:jus agendi, aquamve ducendi,
id. ib.:altius tollendi vel prospiciendi,
id. ib. 4, 3: jus civitatis, the right to obtain the privileges of citizenship (cf. civitas;v. Krebs, Antibarb. p. 640),
Cic. Arch. 5, 11; id. Caecin. 34, 98; 35, 102; id. Verr. 2, 4, 11,§ 26:jus capiendi,
Juv. 1, 56:testandi,
id. 16, 51; cf. 6, 217: jus trium liberorum, Sen. ap. Lact. 1, 16, 10:patrium,
the power of life and death over their children, Liv. 1, 26:homines recipere in jus dicionemque,
id. 21, 61:sub jus judiciumque regis venire,
id. 39, 24:(homo) sui juris,
his own master, independent, Cic. Verr. 2, 1, 7, § 18:jus ad mulieres,
over the women, Plaut. Cas. 2, 2, 22:ut eodem jure essent, quo fuissent,
Cic. Verr. 2, 3, 6, § 13; cf.:melius, quod nil animis in corpora juris natura indulget,
Juv. 2, 139.— The legal forms of the old jurists:jus Flavianum,
Dig. 1, 2, 2, § 7. -
7 constrictio
constrictĭo, ōnis, f. [constringo] (postclass.), a binding or drawing together, Pall. Mart. 1; Scrib. Comp. 84.—II.Esp., a binding, stopping of the bowels, Macr. S. 7, 6 al. -
8 praestrictio
praestrictĭo, ōnis, f. [praestringo], a binding fast, binding up (eccl. Lat.):praestrictio sensūs (al. praestructio),
Tert. Res. Carn. 49. -
9 artus
artus (not arctus), adj. with comp. and sup. [1 AR-], close, strait, narrow, confined, short: laquei: saltus, L.: compages, V.: nexus, O.: toga, narrow, H.: convivia, i. e. crowded, H.: artiores silvae, dense, Cs.: custodia, Ta. — As subst n., a narrow place, narrow passage: in arto, L.: in artius coire, Cu. — Fig., straitened, scanty, small, close, binding: vincula amoris artissima: vinculum ad astringendam fidem: commeatūs, L.—As subst: ne spem sibi ponat in arto, diminish expec<*> tation, O.: desilire in artum, into straits, H.— Needy, indigent, straitened: artis in rebus, O.—As subst: ne in arto res esset, L. — Of sleep, deep: artior somnus. — Narrow, frugal: animus, H.* * *Iarta -um, artior -or -us, artissimus -a -um ADJclose, firm, tight; thrifty; dense, narrow; strict; scarce, critical; briefIIarm/leg/limb, joint, part of the body; frame (pl.), body; sexual members/organs -
10 chorda
chorda ae, f, χορδή, catgut, a string (of a musical instrument): chordae intentae: resonat (vox) chordis quattuor ima, i. e. most acute, H.: Verba socianda chordis, by the lyre, H.: querulae, O.* * *tripe; catgut, musical instrument (string); rope/cord (binding slave) (L+S) -
11 coāgulum
-
12 compāgō
compāgō inis, f [rare for compages], a joining, joint, fastening: cerae, O.: fixa tabernae, Iu.* * *fact/action of binding together, fastening; structure, framework -
13 compressus
compressus P. of comprimo.* * *Icompressa -um, compressior -or -us, compressissimus -a -um ADJconstricted/narrow/pressed together; bound/tight (bowels), constipated, bindingIIcompression, pressure; closing, pressing together; embracing/copulation -
14 iugātiō
-
15 iūs
iūs iūris (dat. iūre, L.; plur. only nom. and acc.), n [IV-], that which is binding, right, justice, duty: ius hominum situm est in societate, etc.: obtinere, maintain: de iure alicui respondere, lay down the law: clienti promere iura, H.: qui Romae ius dicit, sits as judge: iura populis dare, V.: publicum, common right, T.: iura communia, equal rights: gentium, universal law: si ab iure gentium sese (populus R.) prohibuerit, the law of nations, S.: civile, civil law: coniugialia, O.: iuris nodos solvere, Iu.: hoc iure molesti Quo fortes, i. e. on the same principle as, etc., H.— Abl adverb., by right, rightfully, with justice, justly: tibi iure irasci, T.: iure ac merito: optimo iure: iusto iure, L.: non agam summo iure tecum, i. e. with the utmost rigor: ‘summum ius, summa iniuria.’—A place where justice is administered, court of justice: in ius ambula, before a magistrate, T.: in ius ire, N.: ad praetorem in ius adire: in ius acres procurrent, H.: raptus in ius ad regem, L.: de controversiis iure disceptare, Cs.: Iura magistratūsque legunt, judges, V.—Justice, justness: causae, L.—Legal right, power, authority, permission, prerogative: omnia Pro meo iure agere, exert my authority in, T.: scio meum ius esse, ut te cogam, I have the right, T.: nullius earum rerum consuli ius est, S.: materiae caedendae, L.: civitatis, citizenship: capiendi, Iu.: testandi, Iu.: patrium, the power of life and death over one's children, L.: (homo) sui iuris, his own master, independent.—An oath: iuris peierati poena, H. -
16 (nexus)
(nexus) — (only abl sing. and plur., and nom plur.), m [2 NEC-], a binding together, fastening, joining, interlacing, entwining, clasping: medii nexūs (anguis) Solvuntur, coils, V.: serpens, baculum qui nexibus ambit, O.— The state of a debtor under bonds, a personal obligation, assignment of the person for debt, slavery for debt: se nexu obligare.—Fig., a linking, interweaving: causarum latentium, Cu. -
17 quīnquennālis
quīnquennālis e, adj. [quinquennis], occurring every fifth year, quinquennial: celebritas ludorum.— Continuing five years, quinquennial: censura, L.: vota, binding for five years, L.* * *quinquennalis, quinquennale ADJoccuring every five years; lasting for five years; (officials/offices) -
18 sānctiō
sānctiō ōnis, f [sancio], a consecration, confirming as inviolable, confirmation: foederis sanctione defendi.—In a law, a penal clause, declaration of a penalty, sanction: sanctiones sacrandae sunt... poenā: neque vero leges Porciae quicquam praeter sanctionem attulerunt novi.* * *law/ordinance/sanction/degree; binding clause; penal sanction against violation -
19 teneō
teneō tenuī, —, ēre [2 TA-], to hold, keep, have, grasp, hold fast: flabellulum, T.: facem, V. telum, L.: cruentum gladium: manu Fragmina, O.: Dextra tenet ferrum, O.: ore cibum, Ph.: Hanc teneo sinu, O.; cf. cum res non coniecturā, sed oculis ac manibus teneretur, i. e. was palpable. —Fig., to hold in mind, take in, understand, conceive, comprehend, know: rem tenes, you understand the situation, T.: teneo, I understand, T.: quae a Romanis auguribus ignorantur, a Cilicibus tenentur: quo pacto cuncta tenerem, H.—Implying possession or control, to hold, possess, be master of, control, occupy: multa hereditatibus tenebantur sine iniuriā: quae tenuit dives Achaemenes, H.: loca, L.: colles praesidiis, Cs.: terras, H.: alterum cornu, command, N.: provincias aliaque omnia, S.: rem p. opes paucorum tenere coeperunt, to control public affairs: ut res p. vi tribuniciā teneretur, should be mastered, cf. qui tenent (sc. rem p.), qui potiuntur, i. e. who are in supreme power: me Galatea tenebat, i. e. held my affections, V.: teneone te? i. e. are you restored to me? T.—Implying persistence, to hold fast, keep, occupy, watch, guard, defend, maintain, retain: legio locum non tenuit, Cs.: Capitolia celsa, V.: in manicis te sub custode, H.: Athenae tuae sempiternam in arce oleam tenere potuerunt.—Of a way or course, to hold, keep, maintain, follow up: secundissimo vento cursum, to hold one's course: vento intermisso cursum, Cs.: Quove tenetis iter? V.: tenuit tamen vestigia Bucar, L.: Aeneam... ab Siciliā classe ad Laurentem agrum tenuisse (sc. cursum), sailed, L.: medio tutissimus ibis... Inter utrumque tene, O.; cf. hic ventus adversum tenet Athenis proficiscentibus, blows the wrong way, N.—Fig., to hold fast, guard, preserve, uphold, keep, insist on: consuetudinem meam: non tenebat ornatum suum civitas: ius suum: haec duo in amicitiā, etc.: imperium in suos: silentium, L. — To hold fast, maintain, support, defend, uphold, insist: illud arcte tenent, voluptatem esse summum bonum: propositum, maintain, Cs.: suas leges: quo causae teste tenentur, H.: plebs tenuit, ne consules in proximum annum crearentur, L.: tenuere patres, ut Fabius consul crearetur, L.— Of the memory, to hold, keep: tui memoriam cum summā benevolentiā, preserve a recollection of: memoriā tenetis, res esse, etc., you remember numeros memini, si verba tenerem, recollect, V.: dicta tenere, H.—Of disposition or desire, to possess, occupy, control: quae te tanta pravitas mentis tenuerit, ut, etc., has had possession of you: magna me spes tenet: nisi forte quem perniciosa libido tenet, S.: neque irā neque gratiā teneri, to be controlled: pompā, ludis, to be fascinated: ab <*>ratore iam obsessus est ac tenetur.— To hold position, maintain oneself, stay, be posted: quā abscisae rupes erant, statio paucorum armatorum tenebat, L.: tenent Danai, quā deficit ignis, V.— To hold out, hold on, last, endure, continue, maintain itself, prevail: imber per noctem totam tenuit, L.: tenet fama, lupam, etc, L.: fama tenuit, haud plus fuisse modio, L.—Implying attainment, to reach, arrive at, attain, occupy: montes Sabini petebant et pauci tenuere, L.: portum, L.: Hesperiam, O.—Fig., to reach, gain, acquire, obtain, attain: per cursum rectum regnum tenere: virtute regnum, L.: teneri res aliter non potest: causam, O.—Implying restraint, to hold fast, hold back, hinder, restrain, detain, check, control, stay: naves, quae vento tenebantur, Cs.: classem ibi tenebat, L.: si id te non tenet, advola: Marcellum ab gerundis rebus: ne diutius teneam: tene linguam, O.: pecus omne tenendum, V.: manum, H.: quo me decet usque teneri? V.: lacrimas in morte miserā: exercitum in stativis, L.—With pron reflex., to keep back, remain, stay: castris sese, Cs.: castris se pavidus tenebat, L.: a conventu se remotum domi, N.: me ab accusando, refrain.— Fig., to hold, hold back, repress, restrain, bind, fetter: iracundiam: risum: iram, Cu.: ea, quae occurrunt, keep to themselves: Sed te, ne faceres, tenuit reverentia famae, O.—Implying constraint, to bind, hold, obligate, be binding on, control: quamquam leges eum non tenent: interdicto non teneri: ut plebi scita omnes Quirites tenerent, L.: teneri alienis foederibus, L.: poenā teneri, to be liable: testibus in re perspicuā teneri, to be convicted.— Implying comprehension, to take in, comprise, comprehend, include: haec magnos formula reges tenet. H.: ut homines deorum agnatione et gente teneantur: id quod (genus officiorum) teneatur hominum societate.* * *tenere, tenui, tentus Vhold, keep; comprehend; possess; master; preserve; represent; support -
20 vinculum or vinclum
vinculum or vinclum ī, n [vincio], a means of binding, fastening, band, bond, rope, cord, fetter, tie: corpora constricta vinculis: vincula rupit, V.: quamvis Charta sit a vinclis non labefacta suis, i. e. the seal, O.: vincula epistulae laxavit, N.: Tyrrhena pedum circumdat vincula plantis, i. e. sandals, V.— Plur, fetters, bonds, prison: mitto vincla, mitto carcerem: in vincula coniectus, Cs.: in vincula duci, L.: ex vinculis causam dicere, i. e. to plead in chains, Cs.—Fig., a bond, fetter, restraint: e corporum vinculis tamquam e carcere evolare: vinculum ingens immodicae cupiditati iniectum est, L.—A bond, tie, band: omnes artes habent quoddam commune vinculum: fidei, L.: vincula revellit iudiciorum: accedit maximum vinculum, quod ita rem p. geris, ut, etc.: Ne cui me vinclo sociare iugali, V.; cf. vinclo tecum propiore ligari, O.: Excusare mercenaria vincla, H.
См. также в других словарях:
Binding — may refer to: * Ski binding, a device for connecting a foot to a ski * Snowboard binding, a device for connecting a foot to a snowboard * Bookbinding, the protective cover of a book and the art of constructing this * Binding (computer science), a … Wikipedia
Binding — bezeichnet: Binding Preis für Natur und Umweltschutz, liechtensteinischer Preis für Natur und Umweltschutz Sophie und Karl Binding Stiftung, gemeinnützige Stiftung in Basel/Schweiz Binding Waldpreis, Preis für nachhaltige Waldwirtschaft in der… … Deutsch Wikipedia
binding — adj 1: imposing a legal obligation the agreement is binding on the parties 2: requiring submission to a specified authority the suppression order was binding on the Department of Transportation National Law Journal Merriam Webster’s Dictionary of … Law dictionary
binding — bind‧ing [ˈbaɪndɪŋ] adjective LAW a binding contract/promise/agreement etc a promise, agreement etc that must be kept: • Participants in the world trade talks have agreed to negotiate specific binding commitments. • a legally binding agreement… … Financial and business terms
Binding — Saltar a navegación, búsqueda En informática, un binding es una “ligadura” o referencia a otro símbolo más largo y complicado, y que se usa frecuentemente. Este otro símbolo puede ser un valor de cualquier tipo, numérico, de cadena, etc o el… … Wikipedia Español
Binding — Bind ing, a. That binds; obligatory. [1913 Webster] {Binding beam} (Arch.), the main timber in double flooring. {Binding joist} (Arch.), the secondary timber in double framed flooring. [1913 Webster] Syn: Obligatory; restraining; restrictive;… … The Collaborative International Dictionary of English
binding — [adj1] necessary bounden*, compulsory, conclusive, counted upon, essential, imperative, incumbent on, indissoluble, irrevocable, mandatory, obligatory, required, requisite, unalterable; concept 546 binding [adj2] confining attached, enslaved,… … New thesaurus
binding — ► NOUN 1) a strong covering holding the pages of a book together. 2) fabric cut or woven in a strip, used for binding the edges of a piece of material. 3) (also ski binding) Skiing a device fixed to a ski to grip a ski boot. ► ADJECTIVE ▪ (of an… … English terms dictionary
Binding — Bind ing, n. 1. The act or process of one who, or that which, binds. [1913 Webster] 2. Anything that binds; a bandage; the cover of a book, or the cover with the sewing, etc.; something that secures the edge of cloth from raveling. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Binding — Binding, Karl, Kriminalist, geb. 4. Juni 1841 in Frankfurt a. M., studierte in Göttingen und Heidelberg Geschichte und Rechtswissenschaft, wurde 1864 Privatdozent in Heidelberg, dann ordentlicher Professor der Rechte in Basel und Freiburg, 1872… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Binding — Binding, Karl, Kriminalist, geb. 4. Juni 1841 zu Frankfurt a. M., seit 1873 Prof. in Leipzig; schrieb: »Das Burgundisch Romanische Königreich« (Bd. 1, 1868), »Die Normen und ihre Übertretung« (2 Bde., 1872 77; Bd. 1, 2. Aufl. 1890), »Grundriß des … Kleines Konversations-Lexikon